Obilježavanje godišnjice povlačenja srpske vojske na Krf u Prvom svjetskom ratu
Komemorativne svečanosti povodom obilježavanja godišnjice povlačenja srpske vojske na grčko ostrvo Krf u Prvom svjetskom ratu, godišnjice proboja Solunskog fronta i bitke na Kajmakčalanu biće održane u Grčkoj od 25. do 29. septembra.
Srpski i grčki zvaničnici danas će položiti vijence na spomen-ploči u Guviji gde se 1916. godine, poslije albanske golgote, iskrcala srpska vojska.
U četvrtak, 26. septembra, na ostrvu Vido biće održana komemorativna svečanost u znak sjećanja na oko 250.000 stradalih civila i srpskih vojnika. Vijenci će biti položeni i u “Plavu grobnicu“, na pučini Jonskog mora, gdje je najveći broj umrlih srpskih vojnika spušten u more. Obilježavanju će prisustvovati i srpski član Predsjedništva Milorad Dodik.
Proboj Solunskog fronta bio je odlučujući za slom centralnih sila u Prvom svjetskom ratu i njegovo okončanje. Predstavlja najduže pripremanu vojnu akciju u istoriji ratovanja koja je, briljantno izvedenim strateškim predviđanjima i operacijama, zadivila cijeli svijet, pa i protivnike.
Na čelu Prve i Druge srpske armije nalazio se načelnik štaba Vrhovne komande Srpske vojske đeneral Živojin Mišić, a zajedno sa savezničkim armijama pod komandom Franša Deperea izveli su istorijski podvig kojim je okončan Prvi svjetski rat.
Za 45 dana, koliko je trajala akcija, srpska vojska prešla je 600 kilometara i oslobodila cijelu Kraljevinu Srbiju, da bi u narednih mjesec dana oslobodila BiH, Hrvatsku i Sloveniju.
Iz BiH je u proboju Solunskog fronta učestvovalo 48.000 srpskih dobrovoljaca, dok ih je samo sa područja Krajine bilo od 8.000 do 10.000.
Na Solunski front, čija je dužina bila nekoliko stotina kilometara, srpska vojska je prebačena već na proljeće 1916. godine, poslije oporavka na Krfu nakon Albanske golgote.
Franše Depere je i kasnije o srpskim vojnicima napisao: “To su seljaci skoro svi, to su Srbi, tvrdi na muci, trezveni, skromni, to su ljudi slobodni, nesalomivi, gordi na sebe i gospodari svojih njiva. Ali, došao je rat. I eto kako su se za slobodu zemlje ti seljaci bez napora pretvorili u vojnike, najhrabrije, najistrajnije, najbolje od svih. To su te sjajne trupe zbog kojih sam gord što sam ih ja vodio, rame uz rame sa vojnicima Francuske u pobjedonosnu slobodu njihove otadžbine”.
